Taleh Eminoğlu - Makiyajlı şəhər qızları gözəldi
23.04.13
Gecə düşüncələrim
01 : 35 Pəncərəmlə üzbəüz bina və son gedişləri qalan şahmat taxtası kimi işıqlı evlər. O işıqlı evlərdən birində körpə ağlayır biz görmədiklərimizi görüb. Anası laylay deyir qucağında otaqda gəzişərək. Atası tezdən işə gedəcək yatmaq istəyir gizlədir başını yastıq altında. O işıqlı evlərdən birində toydan yeni qayıdıblar. Kişi qalstukunu açır qadın əlində telefon kimləsə toydan danışır, kim necə geyinmişdi, nə yedi, kim kimin qızını, oğlunu bəyəndi. O işıqlı evlərdən birində tələbə diplom işi yazır özünü məcbur edib. Onun üçün qəddar şəhər gözəldi təki mehriban kəndə qayıtmasın makiyajlı şəhər qızları gözəldi təki ay bənizli kənd qızı almasın. O işıqlı evlərdən birində televizora baxır QİÇS – li adam həsrətlə anır məktəb dəhlizlərində öpdüyü barlarda qucaqladığı yollarda yolüstü sevdiyi qızları özünü porno qəhrəman sanır. O işıqlı evlərdən birində can verir gənc oğlan titrəyən dodaqlar arasında var – gəl edib çıxır sözlər “ bağışla, ana, bağışla ” Bağışlayacaq ana ürəyi. Axı neyləsin ki, oğlu dadanmışdı ağ zəhrimara laylay deyir oğluna “ gözlərini yumasan dərin yuxu tapasan mən səni bağışladım bağışlasın Yaradan. ” O işıqlı evlərdən birində həyəcanlı qız var günəş doğacaq... Gəlin gedəcək ata ocağından yeni ocaq yandıracaq. Son dəfə uzanıb yatağına qucaqlayır rəhmətlik atasının aldığı gəlinciyi bir əliylə göz yaşını silir, bir əliylə xəyalları ovuclayıb. Bu işıqlı evdə isə şeir yazıram o işıqlı evləri xəyallanaraq bəlkədə bunlar yaşanmır o işıqlı evlərdə amma bunlar yaşanır hər gecə başqa işıqlı evlərdə bu şəhərdə.bu şəhərdə.
Rahibələr İsanı sevir
Şamla işıqlanan manastır otağında dua edir rahibə qarşısında büt – Məryəm ana. “ Ata, oğul və müqəddəs ruh naminə” xaç çəkir sinəsinə və necədə sevinir İsanın başının sinəsinə toxunmasına. Tanrıdan axirət arzulayır nişanlısını görmək üçün inanır nişanlısıda onu sevər... Axirət... İsa. Və İsanın sevdiyi “ Allahu Əkbər ”
Uzaqlığın yaxınlığın Mənə uzaqsan – bir pəncərə, ağac, səki, yol, səki, ağac, bir pəncərə. Mənə yaxınsan – onları adlayıb keçən iti bir baxış.
Hələki yoxdu
Doğrunu axtardım yalan danışdılar. Həqiqəti soruşdum susdular. Bəlkə axtardıqlarım yoxdu... Hələki.
Ayrılıq
Ayrılıq o deyil ki, sevəndən sonra ayrılasan. Ayrılıq odur ki, tərk edəndən sonra sevəsən.
Üç dilənçi qadın və üç alma
Üç dilənçi qadın. İnsanlara uzanan üç əl. Birinin qucağında uşaq, birinin əlində əmzik, birinin əlində oyuncaq. Qorxduğumuz o üç qadın uşaq üçün üç mələk o dilənçi uşağı bizim üçün iyrənc. Onların bizə üç duası bizim onlara bir “ ayıb olsunumuz ”. Onlar yox bizik dilənçi dua dilənirik yanlarından ötəndə. Bizlər nağılları sevmirik onlar sevir. Biz heçnəyimizi bölməsək də sondakı üç almanı onlar bölür.
|
