Gülbala Dadaşın tərcümələri
25.04.13
Müasir özbək şeirinin nümayəndəsi Sancar Yanişevin şeirlərini oxuyanda məni Orta Asiyanın mənəvi ətri vurdu. Şeirlərdəki hava məni tutduğundan tərcümə etməyi qərara aldım. Məhz əruz vəznində. Çünki bu abu-havanı əruz verə bilərdi. Özbək milli təfəkkürünü rus dili ilə çulğalaşdırıb ortaya qoyan Sancar Yanişev sözün əsl mənasında Şərqin şeir ənənəsini yazdıqları ilə sübut edir.
Gülbala Dadaş
Sancar Yanişev
Əvəzsiz səhnə
Düz həyatın çıxasan mərkəzinə, qurasan orda əvəzsiz səhnə tutasan sevgilinin tellərini bir neçə saniyəlik ən uzağı dolayıb boynuna kəndir sayağı, asasan kəndini Mənsur kimi... Durasan sonra da öz qarşında, özünə keçmişini göstərəsən... Açasan gözlərini, bir görəsən, Tullayıb səhnəyə ovcuyla ALOV... Sonra alqışlaya şeytan da səni atalar cənnətə bu anda səni...
Oxşar küçələr
O yanında divarın bir it hürür, Bu yanındaysa süküt- hökm sürür... Mənə yol açmadadır dar küçələr bu gözüm kor, o gözüm yaxşı görür, Məni çaşqın qoyan oxşar küçələr mənə yaddır bu qaranlıq küçələr, yandırıb şam- bu soyuq qış gecəsi, çıxmışam səndə qızındım bəlkə... Mən sənin varlığının zərrəsiyəm, Sən mənim yoxluğumun son yerisən. Yetdim axır kı sənə sakitcə özümü səndə itirdim- BU GECƏ!
"Qaytar"
Hamının gözü önündə bütləri sındırdığım gün, dünya düşdü gözümdən, Dağıldı...
Ağaclar çiçək açdı, Ömrümün baharında bir gül soldu. Bir qönçə bitdi...
Allah bu beşiyi yellətmədi.
Mindim zamanın boynuna günün qarşısını kəsim bir qız endirdi məni "Qaytar" dedi "qaytar mənim mənliyimi mənə!"
Gördüm odur yenə, deeeee "GƏLƏ"...
|
