Taleh Eminoğlu - Öyrəşmisən arvadını kimlərsə...
13.05.13
Təbriz (Cansız şəhərlər silsiləsindən)
Təbriz torpağı verin bir ovuc, Xarıbülbül əkim. Təbriz havası verin ciyər dolusu, Cənnəti hiss edim. Təbriz suyu verin bir udum, Zəmzəmi dadım. Təbriz alovu verin bir məşəl, Üsyan tonqalın yandırım. Xiyabani nəvələri zindanlara atılır, Səttərxan nəvələri kəndirlərdən sallanır, Rzaxan nəvələri əldə qamçı meydanlarda at oynadır. Çörək göndərməsənizdə salam göndərin, Təbrizli şairin balağı cırıq şalvarlı, yetim övladına. Ana deyin, bacı deyin Təbrizli şairin, çadrası tək bəxti qara dul xanımına. Arazın sularında ayağınızı yumayın – Səmədin ruhu bulanmasın. Azad edin Səhəngin qarabalığını, evinizdə balıq saxlamayın. Aya deyil, Təbrizə baxıb salavat çevirin, Təbriz kutsaldı Məkkə qədər “şeirlər şəhəri” deyin. Təbrizdi Allahın ən çox sevdiyi və unutduğu şəhər. Dərddən xoşbəxt olanlardı, Təbrizli şairlər. Ümid küçəsi
Nə sən mənsizliyin ortasındasan, nə mən sənsizliyin astanasında. Ümid küçəsində veyillənirik, hər şeyin günahın Allahda görüb, dodaq altında gileylənirik.
Bir dəfədə belə olmuşdu
Qaçsam, qaçsam küçələnsəm ardınca çatarammı? Qaçsan, qaçsan küçələnsən qovarammı. Əsla. Qova bilməm. Nə səkilər tab gətirər, nə ayaqlarımız, tıncıxar nəfəsimiz, dizlərimiz titrəyər. Bir dəfədə belə olmuşdu, eşq ardınca qaçanda. Yeni səki daşları döşənər, işıq dirəkləriqoyular, yeni dilənçilər gələr yollara, yalnız biz köhnə qalarıq. Bir dəfədə belə olmuşdu, eşqə çatıb yenidən uzaqlaşanda. Küçələn, küçələnim, küçələnək eşqə doğru. Bir dəfədə belə olmuşdu...
Məmur
Şəhid məzarına gül qoyan məmur, düşündünmü ki, niyə şəhid deyilsən? Qarabağ əlilinin əlini sıxan məmur, düşündünmü heç: sənin haqqını yeyən məmurun əlini sıxardınmı? Qucağında bir ovuc tum, bir qutu siqaret satardınmı? Qolların olmasada “savaş olsa döyüşərəm” deyərdinmi? Ayaqların yerə dəyməsədə bu torpağı sevərdimi? Yox...yox...yox... Sən öyrəşmisən arvadını kimlərsə qorusun, qarnını kimlərsə doldursun. Sən öyrəşmisən palaz kimi ayaq altda sərilməyə, yaşda kiçik rəhbərinə “atam, atam” deməyə. Sən busan bu… Qrabağ əlilinin olmayan əli, qolu, satdığı bir qutu siqareti və bir ovuc tumu.
|
