Aynur Qarayeva - Sən kölgəsən...
31.05.13
Yarandığın, yaşadığın andan, Kölgə kimi doğulmusan, elə kölgə kimi də yaşamısan. Kölgənin kölgəsi olmaz. Kölgə elə kölgədi. Kölgələr günəşdən asılıdı, insandan kiçik olar, böyük olar, səndə isə həmişə bərabərdi. Sarmaşıq kimi həmişə böyümək üçün dayaq axtarmısan, dayaq tapanda yüksəyəcən dırmaşmısan, tapmayanda torpaqdaca çürümüsən. Sarmaşıqda kölgəsizdi çünki özü öz dayağının kölgəsidi. Bu kölgə kimi qorxaq - ürkək yaşamaq necə də bezdirmir səni?! Elə kölgə kimi yaşayıb, izsiz tozsu köçəcəksən bir gün dünyadan. Bunu heç kim duymayacaq, bilməyəcək, heç kim kölgə üçün ağlamayacaq. Xatırlamaq istəyənlər tapılsa belə, xatırlaya bilməyəcək. Öz üzünü, öz simanı, özünü kim görüb, kim tanıyıb ki,.. Nə gecəni sevmisən, nə qaranlığı. Günün alatoran , kefin alababat olub. Mücərrəd isimlərin sənə aidliyi olmayıb, konkret isimlərin həyatına şahidliyi. Nə var, nə yox , nə can, nə ruh olmusan. Olsa , olsa Kölgə olmusan, Kölgə!
|
