Anar Məcidzadə - Dünya qaba, sən fağır, Əzrayılla oynama
12.06.20
Ana sevgisi
Uca Allah, nə yaxşı ki yaratdın - Dünyada sevməyə bir ana vardır. Zaman ötüb, gənclik keçib, an keçib, Anamın əlləri qabar-qabardır.
Saçları ağ - o bir vüqarlı dağdır, Şükür Tanrım, o yaşayır, o sağdır. Mən qəm yesəm o sevincdən uzaqdır, Mənim dərd günümdə qəlbi qübardır.
Duası yol açıb - kama çatmışam, Başını dizinə qoyub yatmışam. Ömründən ömrümə mən gün qatmışam, Anası olanlar şad, bəxtiyardır.
Anadır dünyanın ocağı, piri, Hər zaman yaşayan, hər zaman diri. Gətirib dünyaya bu gənc şairi, Şair də anaya bağlı Anardır.
Bu dünya səni yıxsa
Özgəsindən haray yox, Özgəyə bel bağlama. Bu dünya səni yıxsa, Dözümlü ol, ağlama.
Gələr gün gündən ağır, Deyilər neçə nağıl. Dünya qaba, sən fağır, Əzrayılla oynama.
Anar, çalış ol mətin, Əyilməsin qamətin. Daha düzələr çətin; Sabahlara inanama.
Sən özün bilirsən məhəbbət nədir
Axan göz yaşını yağışda gizlət, Ağla gizli-gizli, sən ağla xəlvət. Hər axan göz yaşı sevgidir əlbət; Sən özün bilirsən məhəbbət nədir.
Eşqimiz yaşayar, ölən deyil ki, Sevgisiz bir insan gülən deyil ki, Hər gün bir məhəbbət gələn deyil ki; Sən özün bilirsən məhəbbət nədir.
Sənin baxışların gözümdə qalıb, O odlu nəfəsin üzümdə qalıb, Sənli xatirələr özümdə qalıb, Sən özün bilirsən məhəbbət nədir.
Gülün ətri gələn yaz da gözəldir, Sevgi də, işvə də, naz da gözəldir. Hər işi məhəbbət, sevgi düzəldir; Sən özün bilirsən məhəbbət nədir.
Ay mənim inciyim, mənim kövrəyim, Amandır, qayıt gəl, qoyma göynəyim. Axı mən nə deyim, nəyi söyləyim? Sən özün bilirsən məhəbbət nədir.
Səni unutmağı çoxdan unutdum
Mən ağladım gecə-gündüz səninçün, Göz yaşımı xəyalınla qurutdum. Səni necə unudum ki, gülüm, mən? Səni unutmağı çoxdan unutdum.
Darıxmazdım bu həyatda heç zaman, Sənin üçün mən yamanca darıxdım. Başımı da itirmişəm deyesən, Həsrətindən çaşıb qaldım, karıxdım.
Ömür keçir, zaman keçir - dayanmır, Gün də batır, ay da çıxır beləcə. Təklik yaman sıxır məni, əzizim, Tək qalıram xəyalınla hər gecə.
Bilirsən ki mən necəyəm, mən kiməm; Bir atəşəm - alışaram, sönmərəm. Mən Anaram, öz əhdimə sadiqəm, Öz eşqimdən, öz sevgimdən dönmərəm.
Mənim Bakım
Nə yaxşı ki, var Bakım, Küçələri dar Bakım. Hüsnünə yaraşıqdır, Gecə işıqlar, Bakım.
Gözəlləşdin anbaan, Görənlər olur heyran. Səndən uzağa getsəm, Mən qalaram nigaran.
Hər küçəsi, hər daşı, Tariximin yaddaşı. Göy ləpəli Xəzərin, Bakım olub sirdaşı.
Sevmirəm sənin qədər, Bu dünyada bir şəhər. Hər sabahın, hər gecən, Bir nəğmədir, bir əsər.
Nə yaxşı ki, var Bakım, Sevənlərə yar Bakım. Anar sənin qoynunda, Qurdu xəyallar, Bakım.
|