Avanqard net şair Rübailin şeirlərini təqdim edir.

















DAR KÜÇƏLƏR

Bir İspan şəhəri... dar küçələri,
Bu dar küçələrin kəlləri dəli.
Hardasan, hardasan Salvador Dali
Gəl mənim şəklimi çək bu şəhərdə.
     
Burda da çinar var, xan çinar deyil
Kölgəsi qonağa salmayır meyl.
Bir dəli şeytan da arxadan deyir,
Yadigar xan çinar ək bu şəhərdə.
    
Memar Qaudisi əlyetməz hünər,
Dahilər yeridib bu dar küçələr.
Düşür xatirimə İçərişəhər
Sükuta batıram tək bu şəhərdə.

Gələni-gedəni elçisi sabit,
Evlərin, yolların ölçüsü sabit,
Şəhərin gülləri, gülçüsü sabit –
Elə bil bellənib lək bu şəhərdə.
    
Dənizi qıfıldı, sahili açar,
Açarlar axtarıb sirr tapıb açar.
Hürkütmə dənizi, baş alıb qaçar –
Amandı, qışqırma bərk bu şəhərdə.

Qəriblik özü də bir cür həyatdı,
Sevinc gedən yerdən kədər qayıtdı.
Bu gecə bir qərib qürbətdə yatdı,
Səhər də açıldı ləng bu şəhərdə.
    
Sinəsi genişdi yolları dardı,
Gül ətirli nəfəs sinə qabardır.
Buranın qışı da bizə bahardı,
Dünyanın kefini çək bu şəhərdə.
    
Qışda gələni də burda yaz anır,
Biz onu anırıq, o kimi anır.
Dəniz nə qazanır, yer nə qazanır.
Hətta qonağın da ömrü uzanır
Təkcə bu şəhərdə, tək bu şəhərdə.
                         
P.S.

Daşüzlü küçələr göz tikib göyə
Sanki şəhər yola etibar salıb
İnsanlar mehriban dolansın deyə
Yolsalan küçəni belə dar salıb.

Barselona-Moskva
04-13.01.2014


AYDINLIQ
    
Sakit Dondan dəli Kürə bir addım
Qaradəniz göy Xəzərə nə deyir.
Dinc okean sakit durub, nə andım –
Aralıqda ara dəniz nə geyir.
    
Sona yetmir sahillərin gileyi
Günahlara üsyan edir suları.
Göylərdədi dənizlərin mələyi
Küləklərlə imzalayır qərarı.
    
Tufanın da, daşqının da payı var
Göylər durub axan sudan yuxarı.
Bu qədər ki, dənizi var, çayı var
Aydınlıqdı bu dünyanın axarı.


DƏNİZ, DALĞIC, ALPİNİST
      
Dənizlərdi səviyyəsi dünyanın
Səviyyəsi hədiyyədi dünyanın
Alpinistlər dalğınclara nə desin
Sahillərdi tərbiyəsi dünyanın.
      
Dalğıcları dəniz basar bağrına
Köpək balıq həyan durur yorğuna
Neyləyirsən səviyyədən aşağı
Soruşuram cavab vermir sorğuma.
      
Alpinistə daş tullayır zirvələr
Zirvələrdə qartal-quzğun gizlənər
Həsrət ilə dəniz baxır zirvəyə
Zirvələrdən nələr desən gözlənər.
      
Dalğıcları dalğa boğsa amandı
Alpinisti zirvə qovsa yamandı
Dənizlər də onda ölür deyirlər
Fəqət bir də doğulması gümandı.
      
Dalğıc oldum suda qaldı ismətim
Alpinisttək quşqonmazdan küsmədim
Ha can atdım dəniz ola bilmədim
Sahil imiş demə mənim qismətim.


BƏRBƏR İLƏ ÇƏKMƏÇİ
       
Bərbər soruşdu: Çəkməçi –
Sən nəçisən, mən nəçi.
Hər gün əlim başdadı
Çəkməni kim daşladı.
Çəkməçi danışmadı –
Başın sirri ayaqda,
Çəkməninki daşdadı.


ÖLƏNLƏR
      
Gözüaçıq ölən də
Gözləri açıq ölür.
Görsün ki, qalanları
Kim bölür, necə bölür.
      
Gözütoxlar öləndə
Gözü yumulu ölür.
Əvvəl üzdə ağlayır
Sonra ürəkdə gülür.
      
Korlar hər gün öləndə
Heç nəyi bölə bilmir.
Ona görə can alır
Can verir ölə bilmir.

      
BƏXTƏVƏR
      
Çıxar qara eynəyini
Görək kimsən a bəxtəvər.
Göynət könül göynəyimi
Demə kim, sən a bəxtəvər.
      
Üz yuyanda üz bəxtiyar
Su içəndə su bəxtiyar
Dəniz də bəxtəvər olar
Girib çimsən, a bəxtəvər.
      
Həsrəti var mələyin də
Ətir saçan küləyin də
Bir şairin ürəyində
Sarı simsən, a bəxtəvər.
      
Gözəlliyi kimdi güdən
Qoruyanlar bədnəzərdən
Görürəm ki, səxavətdən
Bir az kəmsən, a bəxtəvər.

      
QAR YERDƏ QALMIR
      
Göydə yer tapammır göylərin varı
Üz tutur torpağa qar yerdə qalmır.
Təkcə zirvələrdi saxlayan qarı
Hamıya zirvədə yurd-yer də qalmır.
      
Qar  hara qayıtsın qayıda bilmir
Ağın üzü qara qayıtsın necə.
Hər yanı ağardır süpürür –silir
Gündüz qayıdammır gecə qayıtsın.
      
Yer tapa bilməsən yuxulara sər
Adını heç kəsdən xəbər almasın.
Yayda dərman üçün axtarsan əgər
Nə izi, nə özü yerdə qalmasın.

                               
İLDIRIM – İLAN
      
Buludlar üstə yatar
Şimşəkdən ocaq çatar.
Ürəyi su istəyir
Küləklə yağış apar.

Göydən düşən ilandı
Ağzında zəhər –andı.
Birdən şimşəyə döndü
Kim od vurdu ki, yandı.
       
Zəhər saxlayan dişin
Tale dilini yarır.
Yerlə göy arasında
Bir ömür yolu salır.
      
İndi dillərdə gəzir
İlan – zəhər şəfası.
İlandan dost olarmı
Varmı onun vəfası.
      
Nə ildırım nə ilan
Dünyanı yarı bölmür.
Zülmətdə yaşayanlar
Ulduz görməsə ölmür.

      
FOBİYA
      
Toyuq qorxur qaranlıqdan
Yarasalar işıqdan ....
Qazanlar çömçədən
Boşqablar qaşıqdan.
Qacar gözətçidən qorxurdu
Napoleon pişikdən.
Mən də qorxuram pişikkimilərdən.


TƏKLƏNİRƏM
      
Düz deyirəm təklənirəm,
Öz-özümdən şəklənirəm.
Yazıram ki, yüngülləyim,
Tənələrlə yüklənirəm.
      
Üzsüz məni üzdən salır
Üzdən salır, gözdən salır
Söz batmağa qoymur fəqət
Gəlişini bizdən salır.
      
Addımbaşı yanılıram
Yanılıram, danılıram.
Dodaqlarda danılsam da,
Ürəklərdə anılıram.

      
TƏKAN
      
Təkan sənin, sükan sənin –
Məkan yatmasın, neyləsin.
Vaxtsız qönçə dərir əlin
Tikan batmasın, neyləsin.
      
Ürək əməl əkməyəndə,
Dibinə nur tökməyəndə,
Tərəzi düz çəkməyəndə
Dükan satmasın, neyləsin.
      
Yol ayağın, taqət dizin,
Mənası var düşən izin.
Köməyinə ümidsizin
Zaman çatmasın, neyləsin.
      
Yalanlara güzgü tutan,
Daha bəsdi bir az utan.
Naşı olsa sükantutan,
Gəmi batmasın neyləsin.
      
Sirri dərintək qalanın,
Tək qalada tək qalanın,
Təkliyini tək qalanın
Tək an atmasın neyləsin.

      
BORC
      
Nə istədi, aldı məndən bu dünyada
Nə istədim, vermədi ki, yoxumdu,
Bir də könül çətin ondan pay uma,
Mənə qalan çin olmayan yuxumdu.
      
Heç bilmirəm kimin kimə borcu var
Daha mənim nəyim qalıb verməli?!
Dil nə qədər istək dilər, borc umar,
Geri döndər görək köhnə təkəri.
      
Borc alan da, borc verən də gileyli,
Nə yaxşı ki, istəyimdən borcum az.
Borc alan da, borc verən də gileyli,
Tükənməyir, sona yetmir ehtiyac.

Dünya demir aldığımı verəcəm
Söz versəydi, gözləməyə nə var ki.
Etibara ümid etmə gələcəm
Dünya boşdu qaytarmağa nə var ki.
      
Borclu istər sağlığını borclunun
Təki dünya borclarını qaytara.
Müqəddəsdi borc ünvanı, borc unu
İnanmıram müqəddəslik qurtara.

      
SIRĞALAR ŞÖHRƏTDƏN ASILI YAŞAR

Qoruya bilmədim əsərlərimi,
Mirvari tərimi, sərvət tərimi,
Mirzə Şəfimizin nəğmələrini
Bir alman yolçusu oğradı getdi.
      
Güldürə bilmədim arzularımı,
Öldürə bilmədim ağrılarımı,
Məhəbbət ünvanlı könül varımı
Bir hicran həsrətlə doğradı getdi.
      
Ev üçün xurcunda daşım daşındı,
Hər daş sinə daşım, ya baş daşımdı.
Tikməyə gələndə daşlar aşındı –
Döndü qara quma uğradı, getdi.
      
Bəxtim əba geyib düşdü qabağa,
Məni hər yetənə verdi sadağa.
Qıymadı əl atım barlı budağa –
Dedilər bu da bir darğadı, getdi.
      
Naltökən atımın nalını tökdü,
Külək qəzəblənib yəhəri sökdü.
Bu nə sıldırımdı, bu dik nə dikdi,
Qayıtdı, gördüm at yorğadı, getdi.
      
Daş daşdı, oğulsan seçməyi bacar,
Daş var ki, lal yatır, daş da var coşar.
Sırğalar şöhrətdən asılı yaşar,
Neçə ürəkləri dağladı getdi.
      
Taleyim nə dedi, nə danışdı o,
Yanına getdikcə məndən qaçdı o.
Mən elə bilirdim qızıl quşdu o,
Uçdu, gördüm qara qarğadı getdi.

      
ÜNVAN
      
Dərd dənində yedi doydu sərçələr
Dərd yeyəndə sərçələr də dirçələr.
Qarışqalar gecə-gündüz car çəkir
Bu fəryadı eşidənlər külçələr.
      
Sözü tökdüm dəyirmana
Söz üyündü yana-yana
Nə un oldu, nə də kəpək
Nemət oldu söz duyana.
      
Dəryaların suyu yetmir günahları yumağa,
Ona görə xəcalətdən yer yığılıb yumağa.
Ha qar yağır, yağış yuyur pak edəmmir varlığı
Harda qalıb Adəm ata gəlib düşsün qabağa.
      
Bu müqəddəs yer kürəsi
Göyə verir yerkirəsi
Kim nə alır, kim nə verir
Yaxşı bilir ev yiyəsi.
      
Kimliyi yoxlara, kimlik verilir
Gözüac toxlara dimdik verilir.
Səadət nadana iki ovucla
Arifə bir çimdik, çimdik verilir.
      
Qulaqları deşib tutar sırğalar
Gecə- gündüz kəllələri yırğalar
Kim möhtacdı, kim asılı bilən yox
Unudulur deşiləndə ağrılar.
      
Tale yazısıdı səngər döyüşün
Qoruyur əsgəri deyir döyüşün
Əsgərin sinəsi səngər olanda
Qisməti talelə bölün bölüşün.
      
Ha qızıl balıq ye, diş qızıl olmaz,
Çək şişə, qoy közə, şiş qızıl olmaz.
Gərək zər suyuyla yazıla tale,
Bəxt qızıl olmasa, iş qızıl olmaz.
/525.az/