Avanqard.net şair Sayman Aruzun qəzəllərini təqdim edir.















Vətən boyda nisgil


Məni dindirmə ki, diləm başabaş
Vətənim boyda nisgiləm başabaş.

Babəkəm ki, kəsilmiş əl-ayağım
Mən Araz boyda məftiləm başabaş,

Mənə bir əl verin ki, bəlkə durub
Xalqımın göz yaşın siləm başabaş.

“İqrə bismilləzi xələq” deyenəm
Vəhdətin həbli, qəndiləm başabaş.

Zamanam ki, səpilmişəm məkana
Mən günəm, mən ayam, iləm başabaş.

Məni dərk etməyə çalışma gülüm!
Dünya mətnində təviləm başabaş.

Mən şəhidlər məzarının özüyəm
Qəbir üstə qərənfiləm başabaş.

Ölürəm ki, yenə gələm həyata.
Sevirəm ki, nəsə biləm başabaş.

Baxmayın daldalanmışam özümə
Susmuşam yoxsa bülbüləm başabaş...





Qardaş

Qarşımızda nə qədər dursa da divar qardaş
Bizlərə kar eləməz bu başıdaşlar qardaş.

Torpaq altında belə yatsa da bil ki, tənimiz
Yenə azadlığına istəyimiz var qardaş.

Zərrə-zərrə vətən eşqilə yanıb kül olduq
Zərrəmizdə günəşi etmişik izhar qardaş.

Söyləyin Tanrıya ki, bir sualım var ondan:
Niye hər yerdə həqiqətlər olur xar, qardaş?!

Ya niyə din adına hökm oxuyur millətimə
Niyə hər tində qurur kölgəmizə dar, qardaş!?

Bu vətən söylədiyin lənətə gəlsin ki, belə
Adamın varlığını eyləyir inkar qardaş.

Qalsan ömrümdə yəqin ki, qalacam dünyada mən,
Getsən ömrümdə yəqin ki, yağacaq qar qardaş!

Zindan içrə böyüdüm mən, gözü bağlı, əli dar
Nə bilim arzu nədir, ya nədir ilqar qardaş?

Qınama görsən əgər qaşqabağım yerlə gedir
Olmuşam torpağa məna, ona mən yar qardaş.

Yerə düşmüş ağacam ki, həvəsim var həyata
Məni bas bağrına torpaq, məni sar, sar qardaş...