İsmayıl Mərcanlı İmanzadə - Xatirələr tüstülənən ocaqmış...
23.06.20
KİMSƏN, AY QAPIMI DÖYƏN
Göydən enmiş mələksənmi,
Bir yüyənsiz küləksənmi?
Çərxi dönmüş fələksənmi -
Kimsən, ay qapımı döyən?
Kimdir səni qovan axı,
De, hardan belə çıxmısan?
Elə bil ki, gecəyarı
Mənlə duelə çıxmısan -
Kimsən, ay qapımı döyən?
Bir bəlalı sevgisənmi,
Ruhsanmı, kölgəsənmi?
Doğmasanmı, özgəsənmi -
Kimsən, ay qapımı döyən?
Kimsən, ay qapımı döyən,
Gəncliksənsə qayıt geri,
Gəlişin nəyimə gərək?
Daha ayrı hava çalır
Sinəmdə döyünən ürək.
Allah qonağısansa gəl,
Nəyim varsa bölək yarı.
Üzünə gəc baxan olar,
Döymə özgə qapıları...
Ürəkli ol, keç içəri,
Səbrim ilahi səbridir -
Ha qaynat-daşan deyiləm.
Yandırıb yaxsan da məni,
Abır-həya yiyəsiyəm,
Sənə sataşan deyiləm -
Kimsən, ay qapımı döyən?
Sükutun məzar sükutu,
Bu halın məni üşüdür.
Haqqın dərgahından gələn
Bir əcəl olsan da belə,
Səndən niyə qorxum axı,
Ölüm də Tanrı işidir -
Kimsən, ay qapımı döyən?
Kimsən, ay qapımı döyən?
Məni hər yanda izləyən
Amansız ehtiyacmısan?
Gecənin bu vədəsində
Üstümə niyə qaçmısan?
İncimə, sənin üzünə
Qapımı açan deyiləm.
Zəhmindən qorxub-çəkinib,
Harasa qaçan deyiləm...
Kimsən, ay qapımı döyən,
Səbrimi daşdırma mənim.
Dillən, ay atam balası,
Yanıldıb, çaşdırma məni.
Ya geri dön, ya din-danış,
Çıx üzə, gəl olaq tanış.
Kimsən, ay qapımı döyən,
Kimsən ay qapımı döyən?..
ÖMÜRDÜ DƏƏ… YAŞAYIRAM
Əzəlindən, axırından halıyam,
İç üzündən, paxırından halıyam.
Qazancından, çıxarından halıyam -
Tərifləyib, satası ki deyiləm!
Ürəyimə yol tapmayıb hər dinən,
Nə sirrimi var bölüşmüşəm mərdinən.
Doğulandan qol-boyunam dərdinən -
Bəxtin əlvan butası ki deyiləm!
Gedən getdi… vay halına qalanın,
Tamah dişi çox itidir talanın…
Dili pəltək, gözü qıpıq yalanın -
Kölgəsində yatası ki deyiləm!
Gizli-aşkar ötən anlar çox yeyin,
Ümu-küsü uşaq kimi ərköyün.
Boz sifətli məzəmmətin, gileyin -
Zülmətində batası ki deyiləm!
Boş xülyalar solğun üzlü saçaqmış,
Xatirələr tüstülənən ocaqmış.
Yamanlığın bir ayağı qaçaqmış -
Ha qovsam da, tutası ki deyiləm!
Mənimkidir yaxşısı da, pisi də
Canımdadır tüstüsü də, hisi də.
Çox şirindir avandı da, tərsi də -
Bəxtin səhvi, xətası ki deyiləm!..
Nə nisgilin köləsiyəm, nə ahın
Ətəyindən tutmamışam günahın.
Şairliyim töhfəsidir Allahın -
Sözə haram qatası ki deyiləm!
Tanıyıram, həm sevincdir, həm qəhər,
Həyat ona gah bal qatıb, gah zəhər.
Ömürdü dəə, yaşayıram birtəhər -
Tapdalayıb atası ki deyiləm!
09.06.2020
DƏYMƏSƏ
Toxunanda quruya yaş,
Aralığa düşər savaş.
Çat verməz nə qaya, nə daş-
Bu dağ, o dağa dəyməsə.
Şehli çəmən ləçək-ləçək,
Hünərin var şəklini çək...
Mayalanmaz açan çiçək-
Budaq-budağa dəyməsə.
Xoş sözlə könüllər abad,
Həvəs-istək ən şirin dad.
Şölə saçmaz ürəkdə od-
Dodaq-dodağa dəyməsə...
DAĞLAR
Özgə bir аləmdir yаlın-yаmаcın,
Zirvəndə аğаrаn qаr - bəyаz sаçın.
Bulаqlаr zümzümən, buludlаr tаcın,
Günеyin-quzеyin mеşədi, dаğlаr.
Sıldırım qаyаlаr üzündə yаşmаq,
Çətindir hər gizli sirrini аçmаq.
Çəmənlər çеşnidi, sаl dаşlаr bаşmаq,
Cığırlаr аrğаcdı-köşədi, dаğlаr.
Аşırdın üstündən ötən hər günü,
Qоymаdın yахınа gələ bürkünü.
Yеl аtdı çiynindən dumаn kürkünü,
Dеyəsən güllərin üşüdü, dаğlаr…
ÜRƏYİM AÇIQ QAPIDIR
Yalqız dayanma sahildə,
Yel əsib üşüdər səni.
Yuxunu sulara danış,
Oyaqdır, eşidər səni.
Gözlərində şəkili qalıb
Bu boz sifətli payızın.
Ürəyim açıq qapıdır,
Keç içəri bir az qızın...
24.01.2016
NİYƏ ÜZÜN DÖNDÜ
De, nəyə gərəkmiş axı, bu sitəm,
İsitməz ürəyi nə kədər, nə qəm.
Niyə üzün döndü, deyə bilmirəm,
Sel kimi kükrəyib-daşıb gedirsən.
Dönük bir sevginin beləysə ilki,
Zülmətdə qərq olar sonu da, bil ki...
Ürəyim üzünə bağlı deyil ki,
Sən niyə gözümdən düşüb gedirsən?..
QIZ
Gözlərimdən damla-damla töküldü,
Kölgə kimi harayasa çəkildi.
Rəngi solmuş xatirədi, şəkildi-
Həsrətimdə göyərən qız, bitən qız.
Ocaq idim, isinmədi közümə,
Ha səslədim, bənd olmadı sözümə.
Xəyalımda gülümsəyib üzümə-
Gözlərimin qabağından ötən qız...
Mən bir yorğun yolçu idim, sən çapar
Çıxıb getdin... saçlarıma yağdı qar.
Ürəyimdə közün qalıb, gəl apar-
Ay illərin zülmətində itən qız.
NECƏ DEYİM
Mənmi suçlu, sənmi haqlı,
Bu sual bir az maraqlı.
Hardaydın sevgi soraqlı
Evimiz tikilən vaxtı?
Nəyin əskik idi, nəyin
Sızladımı heç ürəyin?
Qeyb oldun gülün-çiçəyin
Seçilib əkilən vaxtı.
Rəngi solanda üzümün,
Qar yağdı üstə izimin.
Gəlib çıxmadın, gözümün
Yollara dikilən vaxtı.
Dilimdən düşmədi adın,
Nəyə gərəkmiş inadın?
Sütunum-tağım olmadın,
Belimin bükülən vaxtı.
Sən idin arzum-diləyim,
Dilimdən düşmür gileyim.
Bilmirəm sənə nə deyim,
Dişimin tökülən vaxtı.
İtən səsim-ünüm idi,
Dərd “uzunum-enim” idi.
Mənim ölən günüm idi,
Sən qeybə çəkilən vaxtı...
18.01.2018, Mingəçevir şəhəri
|
